Monnet International School

Trzeba to w końcu jasno powiedzieć – bez Jurka nie byłoby ani Prywatnego Liceum Ogólnokształcącego nr 32 im. Jeana Monneta, ani Międzynarodowego Przedszkola Misia Paddingtona, ani Prywatnej Szkoły Podstawowej im. Jeana Monneta. Zdarzyły się takie sytuacje. W marcu 1992 r.

Śniłeś mi się całą noc. Obudziłam się. Zasnęłam i znów mi się śniłeś. Obudziłam się. Zasnęłam i znów byłeś przy mnie. Schodzę po pięknych, szerokich, drewnianych schodach. Takich jakby pałacowych. Leży na nich elegancki dywan w kolorze pastelowej, mlecznej zieleni.

Najważniejsze dla mnie zawody sportowe czyli Mistrzostwa Polski odbyły się w miniony weekend. Chciałem serdecznie podziękować za wsparcie i podzielić się krótką refleksją na temat ostatnich dwóch miesięcy:) Pomimo światowej pandemii, przezwyciężając liczne przeciwności, łutem szczęścia omijając europejskie lock downy

Kiedy w roku 2016/2017 szukaliśmy nowej siedziby na szkołę i weszliśmy po raz pierwszy do budynku przy ul. Belwederskiej 6a, największy mój zachwyt wzbudziło czwarte piętro. Zobaczyłam od razu teatr, pracownię Visual Arts, siłownię, bibliotekę… Wiedziałam, że… „to tu”. Wzruszyłam

Media donoszą o procesach sądowych, związanych z przemocą wobec kobiet i seksualnym wykorzystywaniem ich np. w miejscu pracy. Wiele takich historii dotyczy ludzi show-biznesu i  sytuacji z dawnych lat. Myślę sobie o tych „dawnych latach” i o społecznej świadomości „wtedy”,

Życie jest jak rzeka… Płynie. Szkoła, która chce nadążyć za życiem, musi się permanentnie zmieniać. W ciągu dwudziestu dziewięciu lat naszego istnienia Monnet zmieniał się stale. Jest w tej chwili zupełnie inną szkołą niż w 1992 r. Jednak duch, idea,

Mamy pandemię. Jest depresyjnie. Nawet dzisiejszy słoneczny, prawdziwie wiosenny, piękny dzień katastroficznie i tragicznie dusi się smogiem… Ratunkiem są – tak, tak, wszyscy to wiemy!!! – szczepienia, maseczki, mycie rąk i społeczny dystans. A także – z czego niewielu naprawdę

Zastanawiam się, ile osób wie, ile osób pamięta, że najpiękniejsze mebelki w naszym przedszkolu to dzieło Jurka. Zaprojektowane przez niego i w całości wykonane, a także – ozdobione kwietnymi malowidłami. W przedsionku stoi zielona skrzynia w niezapominajki. Przechowujemy tam wiaderka

Nie mam już słów… Nie mam już łez… Zabierają najlepszych! Nie żyje Jan Lityński! Piękny, odważny człowiek! Opozycjonista. Był gościem w naszej szkole w ramach spotkań bardzo cool(turalnych)… Otwarty, ciepły, serdeczny! Próbował ratować psa, pod którym załamał się lód… Kochał

Wychowywał się w domku w Międzylesiu. Zawsze towarzyszyły mu zwierzęta – psy, koty i kury. Dzięki tym ostatnim zawsze były świeże jajka, choć z tego, co słyszałam, każda miała swoje imię i była traktowana jak członek rodziny. Jednej nocy kuna