Kategoria: Od dyrekcji

Kiedy nadbałtycki piach przesypuje mi się pod stopami… Kiedy szwendam się po dobrze znanych trójmiejskich knajpkach, myślę o tych niegrzecznych chłopcach, którzy w latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku kilka razy zmącili mi umysł. Saksofon ich aksamitnych spojrzeń miękko otulał kobiece biodra.

Najczęściej zwracałam się do niego: Figuś. Czasami: Czarna Foczko. Miał bowiem bardzo poczciwy wyraz mordki, przypominającej fizjonomię pluszowych foczek-maskotek lub foczek z filmów animowanych. Był mieszańcem, podobnym bardzo do rottweilera. Gen agresji uruchamiał mu się rzadko, wyłącznie wobec niektórych dorosłych

MIŁOŚĆ I NADZIEJA Z wnuczętami spotykam się na ogół w każdą sobotę. Kiedy w Wielką Sobotę odbieram połączenie z Meksyku, widzę samą Tosię. Okazuje się, że Tadzio poszedł z tatą na bazar i jeszcze nie wrócił. Czytam więc ulubione bajeczki

Są takie pytania, na które – tak mi się przynajmniej wydaje – nigdy nie poznamy pełnej odpowiedzi. Nawet po śmierci, kiedy być może nasze spojrzenie będzie szersze… Na przykład – Co takiego JEST w pokoju, w którym 13 stycznia 2021

Tegoroczna klasa maturalna to zespół piękny jak różnobarwny patchwork – różnorodne, wyraziste osobowości, które współtworzyły naszą szkołę, jak mało który rocznik, czuły się jej gospodarzami. Niektórzy z uczniów tej klasy są z nami szósty rok. Jeszcze teraz, tuż przed zakończeniem

Przede wszystkim – za Twoje spojrzenie, w którym zawsze przeglądała się moja kobiecość. Nie tylko – przeglądała się, ale także rosła i kwitła. Było tak zawsze, przez wszystkie te czterdzieści cztery lata i cztery miesiące, ilekroć na mnie patrzyłeś. Nawet

Opisywałam już tutaj swoje rozmowy z Jurkiem w trakcie prasowania. Dzisiaj – znów spektakularny przykład kontaktu. Kiedy usuwałam zagniecenia wyciągniętej z szafy sukienki, pomyślałam sobie – „Dobrze, że żelazko działa”. Jednak zaraz pojawił się smutek – „Może Jurek już mnie