Autor: Hanna Buśkiewicz-Piskorska

Stało się zabawnie. Miałam ochotę obejrzeć finałowy mecz Ligi Narodów na wielkim ekranie. Ewie udało się spełnić moją zachciankę. W trakcie siatkarskich emocji zadzwoniły wnuczęta i wyświetliły mi się „na meczu”, na dużym ekranie. Pierwsze widzenie z siedmiodniowym Julianem miałam

Wczoraj poddałam się zabiegowi ekstrakcji zęba. Ząb był trzykrotnie leczony kanałowo, ostatnio w marcu. Nie bolał, ale od połowy czerwca czułam, że mnie truje. Postanowiłam więc się go pozbyć. Raz już byłam umówiona z lekarzem, ale się rozchorował. Stwierdziłam więc,

Teraz, od kilku dni, zanurzenie w roślinach. Dotykanie, podwiązywanie, podcinanie, pielenie… Tego ostatniego nadmiar – mięśnie, wciąż te same, nadwyrężane… Stały ból… Ale także – rozkosz chodzenia boso po trawie… Trawa szmaragdowa, mięciutka, codziennie koszona przez robota… Obfite plony truskawek

Są tacy, którzy uważają, że – zgodnie z obowiązującą obecnie teorią psychologiczną, absolutnie jedynie słuszną! – powinnam bardziej pokochać siebie. Zachwycić się sobą taką, jaka jestem. Czuć wdzięczność i dumę z faktu istnienia. Adorować siebie i dogadzać sobie – a

Dziękuję Zarządowi Szkoły i Członkom Rady Fundacji Support za cały rok szkolny 2022/2023 oraz sobotni, radosny czas. Dziękuję za jaspisowe lekarstwo dla duszy i zachwycający biało-różowy kwietny obłok.   Zmiany, które co roku wspólnie wprowadzamy w funkcjonowaniu naszej szkoły, wciąż

Szkoła – w moim przekonaniu – jest miejscem przede wszystkim efektywnej nauki, ale także –  przyjaznym, radosnym środowiskiem, przestrzenią do podejmowania wszelakiej aktywności. Wierzę, że dobre relacje międzyludzkie, przestrzeń dla nauczycielskiej oraz uczniowskiej kreatywności i pomysłowości, zanurzenie całej szkolnej społeczności

Trudno jest zacząć pisać po tak długiej przerwie… Tyle się działo… I w szkole… I na wsi… I w emocjach… Było niezwykłe wydarzenie – 25-lecie PYP, wymyślone przez Anetę Borkowską, zorganizowane przez nas w Fabryce Norblina i cudowna aktywność czwartoklasistów,

Ostatni weekend obfitował w emocje. Na wsi byli mili sercu goście. Odkryłam dwie niemiłe sercu  kolejne usterki do poprawki (Kiedy to się skończy?! Czy nigdy?!). Nawdychałam się roślinnych upajających zapachów. Moje oczy napatrzyły się na kolejne florystyczno-faunistyczne cuda. W niedzielę,