UZUPEŁNIENIE – POWINNOŚCI NAUCZYCIELA WEDŁUG KONCEPCJI MIŁOŚCI ERICHA FROMMA

Muszę jeszcze nawiązać do zakończenia ostatniego tekstu. Myśl Fromma naprawdę na to zasługuje. Napisałam tam, że międzyludzka relacja jest konstruktywna jedynie wtedy, gdy pojawia się w niej element miłości, szeroko rozumianej; tak jak ten stan, to uczucie rozumie Erich Fromm.

Jak przekłada się koncepcja Fromma na powinności nauczyciela…

W działaniu nauczyciela powinny być widoczne następujące elementy: dawanie, troska, poczucie odpowiedzialności, poszanowanie i poznanie (Erich Fromm, O sztuce miłości). Dawanie polega na dzieleniu się swoją wiedzą, swoim doświadczeniem, swoim czasem, swoimi pasjami i zainteresowaniami, swoją wrażliwością. Dawanie daje poczucie mocy, żywotności. Dzięki niemu czujemy się potrzebni i radośni. Nie wystarczy mówić, że uczeń jest dla nas ważny. Trzeba naprawdę troszczyć się o niego. Być uważnym na jego problemy i potrzeby. Wspierać go, jak tylko jest to możliwe. Myśleć o jego trudnościach i radościach, aby stworzyć z nim jak najskuteczniejszą nić porozumienia. Rozmawiać  z nim. Nie można deklarować miłości do kwiatów i zapominać o ich podlewaniu. Dobrze, jeśli nauczyciel odczuwa silną wewnętrzną potrzebę rozwinięcia potencjału poznawczego każdego ucznia – i tego, którego uważa za zdolnego i grzecznego, jak i tego, który przeszkadza na lekcji i zapomina odrobić pracy domowej. Odpowiedzialność tak rozumiana jest jakby odpowiadaniem na pozawerbalny apel ucznia – mam takie zdolności i takie słabe punkty, pomóż mi rozwinąć te pierwsze i zapanować nad tymi drugimi. Czując odpowiedzialność za ucznia, trzeba uważać, by nie przerodziła się ona w chęć panowania nad drugim człowiekiem. To właśnie poszanowanie ucznia nie pozwala zamienić się poczuciu odpowiedzialności w chęć panowania nad młodym człowiekiem, wydawania mu rozkazów, niezostawiania mu możliwości wyboru.

Poszanowanie polega na stymulowaniu rozwoju człowieka takiego, jakim on jest, z szacunkiem dla jego niepowtarzalności i indywidualności. Poszanowanie wymaga wolności.

Nauczyciel musi być ciekaw ucznia – kim jest, jak myśli, jak czuje. Pierwszy kontakt z uczniem powinien przypominać otwieranie nowej książki, wchodzenie w nieznany świat. Każdy człowiek ma swoją niepowtarzalną tajemnicę. Poznaniu powinien towarzyszyć szacunek i pokora.

Tak właśnie widzę konstruktywną, stymulującą do rozwoju, efektywną relację: nauczyciel-uczeń.

 

 

Leave a Reply