- Kamerdyner.
Filip Bajon zachwycał dawno temu, np. w latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku – „Arią dla atlety” ze świetna rolą Krzysztofa Majchrzaka. Ostatnio znów zachwycił – „Kamerdynerem”, arcyciekawym filmem o Kaszubach. Kaszubi często traktowani byli i są przez Polaków jako element patriotycznie niepewny, ciążący bardziej do Niemiec niż do Polski. Niemcy zaś traktowali Kaszubów jak polskich patriotów. Ciężki był los tej mniejszości! Wielu jej przedstawicieli zostało zamordowanych w 1939 r. w piaśnickich lasach koło Wejherowa. O Kaszubach i ich roli w odzyskiwaniu przez Polskę niepodległości wie się niezbyt dużo. Mord piaśnicki, w którym zginęło kilkanaście tysięcy mężczyzn, kobiet i dzieci – a niektóre źródła mówią o kilkudziesięciu tysiącach ofiar – również nie jest wydarzeniem powszechnie znanym. Film Bajona ukazuje niemal pół wieku z historii Kaszub. Przybliża język. Z ogromnym pietyzmem pokazuje rozmaite detale „świata przedstawionego” – ubrania, architekturę, przedmioty codziennego użytku. Świetne role – Janusza Gajosa, Anny Radwan i Adama Woronowicza.
- Pomelody
Zachwycił mnie projekt „Pomelody” (the power of melody) Anny Weber. Tworzenie/upowszechnianie wartościowych piosenek dla najmłodszych. Świetnie nagrane płyty ze znakomitymi piosenkami, których dobrze się słucha w każdym wieku. Ciekawe aranżacje starych piosenek dla dzieci – „Ta Dorotka”, „Stary niedźwiedź”, „Była babuleńka”, „Do Wojtusia z popielnika iskiereczka mruga”; twórczości ludowej – „Czerwone jabłuszko”, „W murowanej piwnicy”, „Zasiali górale” albo zabawne „Mango, kiwi, pomelo”. Zachwycające wideoklipy, np. cudowny „Pussycat”. Dziękuję Madzi Skawińskiej za otworzenie przede mną, naszymi wnuczętami, przedszkolakami – drzwi do zaczarowanej krainy „Pomelody”!
- 200 piosenek z tekstem
Ostatnie spotkanie bardzo cool(turalne) – poświęcone książce Jana Skaradzińskiego i Konrada Wojciechowskiego pt. „Piosenka musi posiadać tekst. I muzykę. 200 najważniejszych utworów polskiego rocka”. Niezwykłej, ponad siedmiuset stronicowej publikacji, opisującej każdy z dwustu utworów, jego słowa i muzykę, inspiracje i ciekawostki towarzyszące procesowi twórczemu; zawierającej zdjęcia miejsc, przedmiotów, osób związanych z piosenkami. W tej książce – również te utwory najważniejsze kiedyś dla mnie – „Dziwny jest ten świat” Czesława Niemena z 1967 r., „Na drugim brzegu tęczy” Tadeusza Nalepy i Jacka Grania, śpiewane przez Mirę Kubasińską w 1969 r., „10 w skali Beauforta” Krzysztofa Klenczona i Janusza Kondratowicza z 1971 r., „Boskie Buenos” Marka Jackowskiego i Kory, ich niesamowity debiut w Opolu 1980 r., „Niewiele ci mogę dać” Zbigniewa Hołdysa i Bogdana Olewicza z 1981 r., „Nie ma wody na pustyni” Beaty Kozidrak z 1982 r., „W domach z betonu” Martyny Jakubowicz z 1982 r., „Autobiografia” Zbigniewa Hołdysa i Bogdana Olewicza z 1982 r., „Mniej niż zero” Lady Punk z 1983 r., „Szklana pogoda” Lombardu z 1983 r., utwory Maanamu z lat osiemdziesiątych… Te piosenki towarzyszyły rozmaitym moim emocjom, wyborom, trudnym i pięknym dniom… W tekstach tych przeglądały się realia tamtych lat, nastroje społeczne, klimaty… I właśnie z tego drugiego powodu spotkanie z Konradem Wojciechowskim zostało włączone do cyklu spotkań bardzo cool(turalnych), związanych ze stuleciem odzyskania przez Polskę niepodległości. Piosenka może być bowiem także tekstem źródłowym… Spotkanie poprowadził nauczyciel historii Jakub Lorenc.