NIE JESTEŚMY ANIOŁAMI

Nie jesteśmy aniołami… Niektórzy „ludzie na poziomie” uważają wbijanie szpili bliźniemu za krotochwilę inteligentów. Powszechnym sportem jest obgadywanie innych za ich plecami. Debata publiczna sięgnęła dna inwektyw, pomówień i niewybrednych oskarżeń.

Jest dużo napięć i agresji w życiu społecznym. Trudno, żeby oazą spokoju były polskie domy. W polskich domach wychowują się dzieci. Wiadomo – najskuteczniej uczymy się przez „immersję”, zanurzenie. Przyswajamy w taki sposób obyczaje, normy, języki i generalnie wszelaką wiedzę. W jakimś momencie dzieci zanurzone w rodzinach, pełnych napięć, bo egzystujących w społeczeństwie pełnym napięć, przekraczają drzwi przedszkola, później – szkoły. Wchodzą w relacje społeczne, w kontakt z „innym”.

Przedszkola i szkoły muszą permanentnie, coraz intensywniej, zmagać się z agresją dzieci, w tym – z przemocą rówieśniczą.

Agresja jest zawsze inną twarzą lęku.

Czego boją się polskie dzieci. Przede wszystkim, że nie zadowolą swoich rodziców. Nie spełnią ich oczekiwań. Zawiodą tych, których kochają najbardziej. Chcą wygrywać. Chcą być najlepsze. Chcą udowodnić sobie i rodzicom, że sobie radzą. Nie mogą popełniać błędów ani łamać reguł. Jeśli uda im się to od razu – stają się prymusami. Wyśmiewają tych słabszych, którym się nie udało. Albo – są przez nich wyśmiewane, zależnie od składu grupy. Ci, którym się nie udało od razu zdominować grupy, próbują – być może z rozpaczy – stosować fortele lub siłę fizyczną, żeby zająć pierwsze miejsce na podium w tej walce o zwycięstwo. Zwycięstwo w tej potyczce sfrustrowanych i niedoszacowanych jest zawsze przeciw komuś. Z pracą zespołową jest największy problem. Bo jak tu współpracować z kimś, komu się zazdrości, kogo się boi, kim się gardzi. Stałe napięcie w tym wyścigu rodzi zmęczenie, odbiera radość z wszelakiej aktywności. Szkoła staje się pułapką rozpaczy, samotności i braku zrozumienia. Życie staje się pułapką rozpaczy, samotności i braku zrozumienia.

Od kilku lat – z inicjatywy naszej nauczycielki nauczania początkowego, Magdy Latos i według jej autorskiego pomysłu – prowadzone są, we współpracy z psychologiem szkolnym, Agnieszką Pączkowską – warsztaty antyprzemocowe. W tym roku szkolnym objęte nimi zostały dwie klasy – trzecia i szósta. Od października 2019 do teraz uczniowie odbywali regularne spotkania. Finał miał miejsce online. Powstały plakaty, rysunki, opowiadania, a dwoje szóstoklasistów – Zuzanna Kubik i Bruno Bugla – stworzyło znakomity filmik o cyberbullyingu. Gratuluję!

Leave a Reply