MONNET NIEZWYKŁY! – FESTIWAL „LATA DWUDZIESTE, LATA TRZYDZIESTE”

Pomysł festiwalu narodził się podczas spotkania bożonarodzeniowego w szkole. W 2018 i 2019 r. obchodziliśmy stulecie odzyskania przez Polskę niepodległości. Mieliśmy wrażenie, że w naszym kraju zbyt mało i zbyt powierzchownie mówi się o tym, co się wtedy wydarzyło. Lata dwudzieste i trzydzieste to w Polsce okres rozwoju we wszystkich dziedzinach. Jesteśmy szkołą międzynarodową, chcieliśmy więc także pokazać, jak ten czas wyglądał w innych krajach. Festiwal był planowany na marzec. Ze względu na stan epidemii odbywa się w dniach: 25 maja-5 czerwca w trybie online.

Uczniowie klas piątych przybliżyli nam ciekawostki z dziedziny polityki, gospodarki, kultury i sztuki, architektury, nauki oraz sportu, prezentując sylwetki wybitnych Polaków tego okresu – Lucjana Korngolda, Zofii Stryjeńskiej, Wojciecha Kossaka, Wincentego Witosa, Władysława Grabskiego, Antoniego Cierplikowskiego, Jana Czochralskiego, Janusza Kusocińskiego oraz pokazując materiały, dotyczące rozwoju Centralnego Okręgu Przemysłowego, Warszawskiego Towarzystwa Wioślarskiego, a także – twórczości kabaretowej.

Szóstoklasiści – ze swadą!!! – zaprezentowali Paryż lat dwudziestych i trzydziestych, i barwne postacie takie jak: Pablo Picasso, Salvador Dali czy Coco Channel.

Zobaczymy też znakomite – miałam już przyjemność je obejrzeć! – prezentacje klas siódmej i ósmej, pokazujące klimat tamtych lat w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii.

Ponadto szóstoklasiści i siódmoklasiści stworzyli na festiwal – w moim odbiorze zupełnie genialne! – portrety wybitnych postaci z tamtego czasu. Powstały jeszcze przed epidemią jako prace zespołowe, wykonane w technice rysunku, przy użyciu pasteli, węgla, ołówków i markerów.

UCZNIOWIE MONNETA – JESTEŚCIE NIEZWYKLI!

Dwutygodniowy festiwal „Lata dwudzieste, lata trzydzieste” – pomimo że zakłócony przez pandemię! – odbył się online i pokazał, że Monnet jest naprawdę niezwykłą szkołą. Dziękuję pomysłodawcom festiwalu – Krystynie Szrajber i Aleksandrowi Jarnickiemu oraz wszystkim licznym nauczycielom, którzy wsparli działania młodzieży! Udało się pokazać lata dwudzieste i trzydzieste – esencjonalnie, wszechstronnie, oddając tamte klimaty, co nie było proste. Czekamy jeszcze na „Kawiarnię Ziemiańską” – w wykonaniu Teatru Monneta. Wiem, że „robić” teatr zdalnie jest piekielnie trudno. Trzymam kciuki, żeby się udało! Uda się! Jesteście wspaniali!

Leave a Reply