Autor: Hanna Buśkiewicz-Piskorska

Przedstawienie trzymało w napięciu od pierwszej do ostatniej minuty, a trwało 1,5 godziny! Momentami wywoływało dreszcz grozy. Znakomity scenariusz, napisany przez polonistki – Krystynę Szrajber i Magdę Mikę, na podstawie powieści Agathy Christie, perfekcyjna realizacja, dbałość o każdy szczegół, znakomite

Kiedy byłam bardzo mała, pierwszą dłuższą frazą, którą opanowałam, był zwrot: „nie mam ciasiu”. Używałam go, gdy czułam się zakłopotana i chciałam się oddalić. Niektórzy dorośli nadawali mi różne przezwiska (np. tapsik, cyplonok, chałeczka), a jednym z nich było: niemamciasiu.

Zawsze wolałam dzikie plaże… Byłam chorowitą i anemiczną dziewczynką… Jednak moi rodzice, poza prowadzaniem mnie po lekarzach i nieustannym diagnozowaniem (co zapewne niewiele mi pomagało), starali się od wiosny po początek września zapewniać mi pobyt na świeżym powietrzu. Nie było

Nie jestem wodnym stworzeniem. Ten żywioł budzi mój duży respekt, choć dawno temu lubiłam zwiedzać świat statkiem. Były to jednak duże statki handlowe, najczęściej masowce. Obserwowanie dzisiejszego treningu naszych uczniów w Porcie Czerniakowskim było dla mnie sporym przeżyciem. Pierwszy raz

Międzynarodowe Targi Książki odkąd pamiętam były ważnym corocznym wydarzeniem, związanym czasem z silnymi emocjami. Książki były najbardziej upragnionym dobrem. Czekałam na kolejne części „Tomków” Alfreda Szklarskiego, kolejny tom „Z życia zwierząt” Jana Żabińskiego, kolejną książkę Antoniny Żabińskiej, czy też Marii