JAK COŚ DZIAŁA? Z CZEGO I JAK JEST ZBUDOWANE? To są dwa spośród niezliczonej liczby pytań, ulubionych przez dzieci i młodzież. Żeby szukać odpowiedzi na nie, są gotowi włożyć wiele ciężkiej pracy i energii.
Przedszkolak, podczas konferencji po zakończonym projekcie badawczym, przez godzinę i dwadzieścia minut z przejęciem opowiada swojemu tacie wszystko, czego nauczył się o domach. Jakie były kiedyś? Jakie są teraz? A przede wszystkim – z jakich materiałów się je buduje i jak te materiały zachowują się, gdy je uderzamy, podpalamy, gnieciemy? Poszukiwanie odpowiedzi na to ostatnie pytanie najbardziej go zafascynowało. Podczas przedszkolnych zajęć miał okazję gnieść, uderzać, podpalać cegłę, drewno, styropian.
Drugi przykład. Nie wykładowca, nie najzdolniejszy student, nie nauczyciel, lecz – ósmoklasista! Podczas szkolnego Festiwalu Nauki, z ogromnym przejęciem, świetnym przygotowaniem merytorycznym, zrozumieniem wykładanego zjawiska, dużą uwagą skierowaną na odbiorców – czy rozumieją, co zapamiętują, co warto, żeby szczególnie zapamiętali ze względu na zaplanowany konkurs kończący wydarzenie – opowiada o tym, jak powstaje prąd w różnych typach elektrowni. Pokazuje też ten proces na wykonanym chałupniczo urządzeniu.
Stawianie pytań jest filarem edukacji. Wykorzystując je w procesie nauczania, uruchamiamy uczniowskie emocje. Jeśli pozwalamy uczniom przyjmować rolę wykładowców, wzmacniamy ich poczucie własnej wartości, kompetencje i zasób wiedzy.