FILMOWY KRZYK

Obejrzeliśmy „7 uczuć” Marka Koterskiego. Ten film to taki krzyk w obronie niedorosłych. Przejmujący, mocny. Tak jakby Janusz Korczak użył kamery, by dotrzeć do szerszego odbiorcy. Zachwyciła mnie gra aktorów – świetnie odtwarzających dziecięce zachowanie – ekspresję, wyrażanie emocji, sposób poruszania się… Samotność w cierpieniu, poczucie winy, w które wpędzają dorośli, jakże okrutni, bezwzględni i egoistyczni wobec słabszych, mniejszych, niedorosłych.

Czasem gdzieś w mediach, na obrzeżach tematów „kluczowych”, skupionych wokół wojny: PIS versus PO, pojawiają się przerażające teksty, podające statystyki, dotyczące wzrastającej liczby samobójstw wśród dzieci i młodzieży, coraz młodszych!!!, wzrostu liczby młodych osób i dzieci leczonych na depresję i tych, którzy najpewniej na nią cierpią, ale nie są leczeni.

Dzieciom nie jest lekko. Młodzieży – jeszcze trudniej. A może odwrotnie…. Rodzice chcą jak najlepiej, ale często sami nie radzą sobie z życiem, związkami, relacjami z ludźmi, komunikacją w rodzinie. Bycie rodzicem wydaje się naturalne, oczywiste, pozornie łatwe. Niewiele osób przygotowuje się jakkolwiek do tej roli. Niewiele – wynosi dobre wzorce z własnego dzieciństwa. No i pojawia się kłopot…

Podobnie w szkole. Nauczyciele koncentrują się przede wszystkim na realizacji podstawy programowej, „materiale do przerobienia”. Na studiach nie są uczeni radzenia sobie z grupą, nawiązywania więzi z młodymi ludźmi…

Samotność niedorosłych w piekielnie trudnej rzeczywistości jest naprawdę ogromna. Cierpienie, lęk przed teraźniejszością i przyszłością, niepokój, że zawiodą kochanych najbliższych – rodziców. Niedorośli nie mają łatwo. I jest to najłagodniejsze z omówień. Nikt z tym nic nie robi. Bo dotyczy to dzieci. W Polsce od zawsze jest tak, że … pediatria i geriatria są najbardziej niedoinwestowane. W najsłabszych się nie inwestuje, bo … są najsłabsi. Dlatego właśnie Jerzy Owsiak pomaga najbardziej dzieciom i staruszkom. Ostatnio wziął się za pomaganie psychiatrii dziecięcej, bo tam dzieje się katastrofa.

I nikt o tym nie mówi. I nikt z tym nic nie robi.

Film Koterskiego jest mocnym krzykiem na ten temat. Bardzo potrzebnym i bardzo ważnym.

Leave a Reply